Casa Lina in Palomino

Palomino, woensdag 03-01-2018

Vanuit Casa Alfredo hebben we het laatste stuk van de terugweg, vanwege opnieuw hevige regen- en onweersbuien, voor het merendeel door de modder afgelegd naar start- èn eindpunt El Mamey.
Irma haar voeten zaten onder de pijnlijke blaren en zij mocht het laatste stuk, daar waar het pad wat meer begaanbaar was, achterop de motor met gids José.
Ik (Irma) leerde de 26 jarige José op die manier wat beter kennen. Aanvankelijk kwam hij wat stug en gespannen over. Hij heeft in zijn jeugd weinig reden tot vrolijkheid gehad. Hij vertelde dat hij in deze omgeving is geboren. Zijn grootouders waren boeren (campesinos) die leefden van de marihuanateelt (hetgeen toen niet illegaal was). Zijn ouders verbouwden coca, die ze aan de paramilitairen verkochten. Zo lang hij zich kan heugen heeft José meegeholpen op de boerderij. Hij is vrijwel niet naar school gegaan. Op zijn 7e moest hij als een na oudste samen met zijn ouders, broertjes en zusjes (in totaal waren er uiteindelijk 10 kinderen) voor de rivaliserende paramilitairen vluchten. Huis en vee moesten ze achterlaten. Na 3 maanden zijn ze teruggekeerd en was er niets meer van de finca over. Al het vee was dood of opgegeten. Desondanks probeerde het gezin daar weer een nieuw bestaan op te bouwen. Toen José 12 jaar oud was is het hele gezin naar Zuid Colombia verhuisd. Zijn vader wilde niet dat José gerecruteerd zou worden voor de paramilitairen. 5 jaar geleden is José in zijn eentje verhuisd naar de plek waar hij zijn jeugd heeft doorgebracht. Zijn plaatsgenoten gunden hem een baan in het opkomende toerisme. Hij heeft heel hard gewerkt om schooldiploma's te halen en heeft daarna de opleiding tot gids gedaan. Hij werkt keihard en is een toegewijde gids. Al die 5 jaren heeft hij zijn ouders niet gezien. Sinds hij een regelmatig inkomen heeft stuurt hij maandelijks een deel daarvan naar zijn ouders, iets dat in Colombia heel gebruikelijk is. Een goed mens die José met een hoge gunfactor. Hij is vastbesloten iets van zijn leven te maken.
Na de lunch in het dorpje El Mamey moesten we even wachten op vervoer dat nog niet helemaal geregeld was. Wat hier opvalt is dat Colombianen in het algemeen goed weten wat het afgesproken plan is maar daar op het laatste moment al improviserend vorm aan geven. Er wordt veel onderling geritseld en gematst. Tijdens het wachten werd er op de motor (Colombianen zijn gek op de lichtere of the road motoren) een koe in stukken gebracht die aan een balk in een open ruimte werd opgehangen. Wat bleek: er was een koe uitgegleden en deze had ten gevolge daarvan een poot gebroken of iets dergelijks. De koe moest om die reden worden afgemaakt en werd aansluitend voor onze ogen door 2, soms 3 mannen van het dorp ambachtelijk buiten geslacht. Er kwamen een stuk of 5-6 straathonden op het gebeuren af en deze kregen af en toe wat slachtafval toegeworpen. Een van de mannen was op een houten hakblok met daarop oud karton met een bijl, die hij waarschijnlijk ook voor andere zaken gebruikte, de staart van de koe in stukken aan het hakken. Vlak voor dat hakblok lag een hoop muilezelstront. Zie je het voor je ?
Uiteindelijk met een 4 Wheel Drive met onze bagage op het dak vastgebonden naar de bewoonde wereld gehobbeld. In de 4 Wheel Drive zaten behalve ons 2 Israëli, 2 Tsjechen of Slowaken en een Schotse die hyperventileerde vanwege haar hoogtevrees, terwijl er vanuit de auto geen perspectief van hoogte waar te nemen viel. De Tsjechen (of Slowaken) waren de Israëli op een vreemde manier aan het pesten. De chauffeur reed als een dolle en dat alles bij elkaar zorgde voor een bijzondere rit.
José regelde een taxi voor ons vanaf het punt waar er weer sprake was van normale wegen en zo belanden we op ons volgende adres: Casa Lina in Palomino (Quajira, Quantanamera, je weet wel van dat liedje, Caribisch Noorden van Colombia). De regio Quantanamera ligt tegen de grens met Venezuela aan. We zijn in 1 dag van 0,0 naar 100% luxe overgeschakeld. Casa Lina Ecolodge is een prachtige accomodatie direct gelegen aan het (palm)strand van Palomino (www.facebook.com/casa.lina.7). De Lodge beschikt over een hele mooie tuin vol met palmbomen. Onze hut/huisje staat op 50 meter van de zee die dag en nacht woest brult.